κλώνος

κλώνος
Βλ. λ. κλάδος.
* * *
ὁ (AM κλών, -ωνός, Μ και κλώνος)
κλάδος, κλωνάρι («οὔπω χοάς ποτ' οὐδὲ κλῶνα μυρσίνης», Ευρ.)
νεοελλ.
βιολ. πληθυσμός γενετικά ταυτόσημων πολυκύτταρων ή μονοκύτταρων οργανισμών που προήλθε αρχικά από ένα μόνο άτομο με αγενείς μεθόδους πολλαπλασιασμού
μσν.
κλωστή.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κλών < *κλάων < κλάω / -ῶ «σπάζω». Ο τ. κλῶ-νος < κλωνί, υποκορ. τού κλών, κατά το σχήμα ταυρί: ταῦρος, καπρί: κάπρος.
ΠΑΡ. κλωνάρι(ον), κλωνί(ον), κλωνίσκος
αρχ.
κλωνίζω, κλωνίτης
αρχ.-μσν.
κλώναξ
μσν.
κλωνίδιον.
ΣΥΝΘ. (Α' συνθετικό) αρχ.-μσν. κλωνοκοπώ
μσν.
κλωνοφορώ
νεοελλ.
κλωνανθής, κλωνοβλάστημα, κλωνόγυρτος, κλωνοειδής. (Β συνθετικό) α) -κλων: αρχ. άκλων, μονόκλων. β) -κλωνος: μονόκλωνος, πολύκλωνος, τρίκλωνος
αρχ.
εύκλωνος
νεοελλ.
άκλωνος, γυρτόκλωνος, δίκλωνος, εξάκλωνος, μυριόκλωνος, τετράκλωνος, υψίκλωνος].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • κλώνος — ο τρυφερό κλαδί, κλωνάρι: Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα λυγίσει ο κλώνος, και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος (από τα λιανοτράγουδα) …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • κλωνός — κλών twig masc gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κλάδος ή κλώνος ή κλαδί ή κλωνάρι — Δευτερεύων βλαστός που φύεται κατά την επιμήκυνση του κύριου βλαστού των φυτών (κύριος άξονας). Υπάρχουν επίσης σπάνιες περιπτώσεις βλαστών που δεν διακλαδίζονται (απλοί βλαστοί), όπως συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος των ποωδών φυτών της… …   Dictionary of Greek

  • εύκλωνος — εὔκλωνος, ον (Α) αυτός που έχει ωραίους κλώνους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κλωνος (< κλων «κλαδί»), πρβλ. μονό κλωνος, πολύ κλωνος] …   Dictionary of Greek

  • λεπτόκλωνος — λεπτόκλωνος, ον (AM) αυτός που έχει λεπτά, λυγερά κλαδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < λεπτ(ο) * + κλῶνος (πρβλ. μονό κλωνος, τρί κλωνος)] …   Dictionary of Greek

  • πολύκλωνος — η, ο / πολύκλωνος, ον, ΝΜΑ αυτός που έχει πολλούς κλώνους, πολλά κλαδιά νεοελλ. 1. βιολ. χαρακτηρισμός ενός ιστού ή μιας δομής που προέρχεται από έναν αριθμό ιδρυτικών κυττάρων ή από διάφορους κυτταρικούς κλώνους και επίσης ειδικών αντισωμάτων… …   Dictionary of Greek

  • τετράκλωνος — η, ο, Ν 1. αυτός που έχει τέσσερεις κλώνους 2. αυτός που έχει κλωστεί με τέσσερεις κλωστές, με τέσσερα νήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + κλῶνος (πρβλ. μονό κλωνος)] …   Dictionary of Greek

  • υψίκλωνος — η, ο / ὑψίκλωνος, ον, ΝΜ (για δέντρο) αυτός που έχει ψηλούς κλώνους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + κλῶνος (πρβλ. πολύ κλωνος)] …   Dictionary of Greek

  • αδελφοκλωνώ — και αδερφοκλωνώ και κλωναριάζω (για φυτά) βγάζω παραφυάδες, βλαστούς, από το ίδιο στέλεχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αδελφός + κλώνος] …   Dictionary of Greek

  • βλαστός — I Επώνυμο λογίων, από διάφορες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, κυρίως κρητικής καταγωγής. 1. Αλέξανδρος (1816 – 1844). Γιατρός από τη Χίο. Το 1822 κατέφυγε στην Τεργέστη για να αποφύγει τους διωγμούς των Τούρκων. Ο ίδιος σπούδασε ιατρική στη… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”